Zaloguj się przez google
Instytucje zaangażowane w rozwój polskiej edukacji od lat próbowały skłonić uczniów i studentów do zgłębiania dziedzin określanych jako najbardziej przydatne na rynku pracy. Stąd niegdysiejsze pomysły na tzw. kierunki zamawiane oraz istniejący „Program Rozwoju Kompetencji”.
Kierunki zamawiane były pomysłem powstałym na bazie finansowania uzyskanego z Unii Europejskiej. Opracowywano listę kierunków na które istniało największe zapotrzebowanie na rynku pracy, a studenci, którzy je wybierali mogli liczyć na atrakcyjne stypendia wynoszące nawet tysiąc złotych. Wśród zamawianych znalazły się przede wszystkim kierunki z obszaru nauk technicznych i ścisłych takich jak informatyka, budownictwo czy inżynieria środowiska. W ramach programu poszczególne uczelnie oferowały również np. e-learning oraz udział w konferencjach naukowych w celu podniesienia poziomu.
Program był jednak często krytykowany ze względu na swą nieefektywność i fakt, że wiele osób nie decydowało się na kontynuowanie studiów po zakończeniu okresu wypłacania stypendiów. Z tego powodu Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego zdecydowało się na zmianę formuły w której funkcjonowało. W 2014 zapowiedziano inaugurację konkursu „Program Rozwoju Kompetencji”. W zamian za dotychczasową koncentrację na całym kierunku, nowy program skupił się przede wszystkim na przyswojeniu przez studentów konkretnych umiejętności. Jego głównym celem jest przeprowadzenie na wybranych uczelniach warsztatów, szkoleń czy innych projektów mogących przełożyć się na wzrost atrakcyjności późniejszych absolwentów na współczesnym rynku pracy. Zajęcia powstawały w wyniku współpracy z pracodawcami, a wiele z nich umożliwiało uzyskanie przydatnego w przyszłości certyfikatu. Docelowo jest również położony nacisk na nowoczesne sposoby dydaktyczne z wykorzystaniem technologii. Warunkiem uczestnictwa danej szkoły było kształcenie co najmniej 100 studentów studiów stacjonarnych oraz oparcie działań o najnowsze badania rynku pracy.
Nie tylko program
Współpraca nauki z biznesem pod kątem przygotowania studentów odbywa się również na innych płaszczyznach. Jednym z priorytetów jest wsparcie szkolnictwa zawodowego. Stąd „Program Praktyk Zawodowych w Państwowych Wyższych Szkołach Zawodowych”. Dzięki niemu studenci mają szansę na sześciomiesięczne przyuczanie się zawodu do bez konieczności poszukiwania na własną rękę, a także ponoszenia dodatkowych kosztów. Program ma na celu nie tylko uatrakcyjnić studia zawodowe, ale również pomóc młodym pracownikom pozostać w wyuczonej profesji. Podobnie jak w przypadku pozostałych projektów, jest on finansowany głównie ze środków Unii Europejskiej.
Współpraca nauki z biznesem to dziś duże wyzwanie. Trudno bowiem wypracować trwałe rozwiązania systemowe, przede wszystkim ze względu na nieustannie zmieniające się oczekiwania rynku i zaawansowany proces technologiczny. Z tego powodu podejmowanych jest także szereg innych działań takie jak funkcjonowanie doktoratu wdrożeniowego czy powstanie Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej o której pisaliśmy tutaj. Niewątpliwie, bardzo podobny zamiar mają też główne założenia ustawy 2.0. Na ocenę skuteczności tych działań trzeba będzie jednak poczekać kilka lat. Dopiero wtedy będzie można wyciągnąć odpowiednie wnioski i wprowadzać ewentualne modyfikacje.
Publikacja finansowana w ramach programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego pod nazwą „DIALOG” na lata 2018-2019
