Dydaktyka, którą zajmuje się wielu naukowców to dziedzina przydatna nie tylko uczelni, która dzięki temu pełni funkcję kształcenia i studentom, którzy zyskują nową wiedzę. Nauczanie innych jest także niezwykle przydatne dla samych badaczy.
Najważniejszą zaletą jest niewątpliwie „pozostawanie w obiegu”. Praca ze studentami wymaga ciągłego aktualizowania posiadanych informacji i dokonywania przeglądu nowej literatury podczas konstruowania syllabusa. Przygotowywanie się do zajęć niejako wymuszają śledzenie trendów w danej dyscyplinie oraz ustawiczne kształcenie się i uzupełnienie braków w opanowanej literaturze. Regularna praca ze studentami jest też istotnym czynnikiem budującym systematyczność pracy.
Prowadzenie zajęć może być także inspirujące. Obcowanie z młodymi ludźmi posiadającymi często niekonwencjonalne i odbiegające od tradycyjnie badawczej perspektywy pomysły, jest niezwykle twórcze i przeciwdziała popadaniu w rutynę. Dyskutowanie i przysłuchiwanie się nowy, nieszablonowym argumentom ćwiczy i wpływa na zachowanie świeżości umysłu. Jeszcze ciekawiej jest, gdy któryś z tematów okaże się pasją jednego ze studentów – wówczas również prowadzący może dowiedzieć się czegoś interesującego i wzbogacającego dotychczasową wiedzę.
Jedną z najbardziej satysfakcjonujących części pracy każdego dydaktyka jest wyłapywanie i późniejsza współpraca z najzdolniejszymi. Dzięki temu możliwe jest stworzenie własnego zespołu badawczego złożonego z młodych talentów.
To jednocześnie szansa na prowadzenie w przyszłości coraz bardziej ambitnych projektów badawczych wraz z młodą kadrą naukową. W wielu projektach studenci mogą też okazać się interesującą próbą badawczą, co znacznie ułatwia prowadzenie badań ankietowych np. w socjologii.
Warto pamiętać, że dobrze poprowadzone zajęcia powinny również doszkalać naukowca. Nie bez powodu prowadzenie zajęć jest istotnym elementem kształcenia młodych badaczy. Dzięki wykładom, a jeszcze bardziej ćwiczeniom, prowadzący nabywają nowe umiejętności. Mowa tu przede wszystkim o treściwym wypowiadaniu się na forum publicznym i zdolności do zachowania zwięzłości wywodu bądź merytorycznego i zrozumiałego odpowiadania na pytania. Istotne wydaje się również kształtowanie zdolności przywódczych. W tym kontekście niezwykle ważne są ankiety przeprowadzane po zakończeniu danego kursu – dydaktyk ma okazję się dowiedzieć co należy poprawić, a który element zajęć najbardziej zyskuje przychylność studentów.
Tworzenie i sprawdzanie egzaminów pomoże natomiast zweryfikować które elementy danej dyscypliny są szczególnie niejasne, wymagają dyskusji naukowców bądź wytłumaczenia w osobnej pracy badawczej, publikacji lub podręczniku.
Jak widać, zajęć ze studentami nie należy zaniedbywać ani lekceważyć. Nie tylko ze względu na swój profesjonalizm i odpowiedzialność jaka spoczywa na osobach kształtujących młodych ludzi. Do pracy dydaktycznej należy się przykładać również ze względu na własny interes – dzięki niej można stać się lepszym badaczem i podejmować się coraz bardziej ambitnych przedsięwzięć.
Publikacja finansowana w ramach programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego pod nazwą „DIALOG” na lata 2018-2019
